Hij was , wat onder hondengeleiders bekend staat, een hele echte hond.
Altijd als eerste naar binnen en pas tevreden als hij de dader of pakwerker gevonden had,
en deze flink te grazen genomen had.
Franky was in het bezit van een sterke eigen wil, om niet te zeggen hij was stront eigenwijs.
Moeilijk om af te richten, maar heerlijk om mee te werken.
Tijdens het trainen nam hij mij meerdere malen in de maling en deed hij gewoon wat hij zelf wilde,
maar tijdens het werk was het een compleet andere hond.
Van Franky heb ik veel geleerd, om te beginnen leerde ik van hem,
dat ik feitelijk geen hondengeleider was, maar franky was een mensengeleider.
Hij deed het werk, ik hoefde alleen maar achter hem aan te lopen en alles kwam in orde.
aangezien het een behoorlijk grote en gespierde hond was, 70+ cm en een kilo of 44,
was zijn aanwezigheid alleen al meestal voldoende om een situatie niet te doen escaleren.
Het verhaal ( dat nog niet af is) PUPPY-TALK is grotendeels op zijn leven en belevenissen gebaseerd.
Vele uren, voornamelijk nachten, brachten we samen door, een tijd waar ik met veel warmte en genegenheid aan terug denk.
Altijd vrolijk kwispelen, zodra hij zijn baas zag, soms een beetje mopperen als hij zijn kennel in moest.
Toch stond hij altijd klaar om met de baas mee te gaan, en met veel plezier samen te gaan werken.
Veel korter als gehoopt konden wij maar samen zijn, iets wat me veel verdriet doet, maar waar ik mee zal moeten leren leven.
Jij bent nu vertrokken naar de grote pakwerker in de lucht,
hij zal zijn handen er vol aan hebben, als jij je eigen op zijn bijtpak aan het uitleven ben.
Franky een hond als jij kan nooit vergeten worden,
Ik ben blij dat je niet heb hoeven lijden en tot de laatste dag jezelf gebleven bent.
Rust zacht lieve vriend,
Want jij heb je plaats in de hemel wel verdiend.